Kan yaşamın temelidir, aynı zamanda bağışıklık sisteminin de temelidir, insanların yaşam kalitesini önemli ölçüde etkiler.
“Kan” ve “yaşam” kelimeleri eş anlamlıdır!
PRP, vücutta dolaşan eşdeğer normal trombosit sayısından daha yüksek olan plazmadaki trombosit konsantrasyonu anlamına gelir, ancak bu tanımın yanı sıra başka tanımlar da vardır. Robert Marx, maksillofasiyal cerrahide ilk PRP araştırmacılarından biriydi ve PRP'yi mikrolitre başına 1 milyon veya daha fazla trombosit olarak tanımladı.
Diğer tanımlar, içsel konsantrasyonun 2 ila 6 katından fazlasını içerir. Bazı yazarlar, PRP'yi plazmadaki (sadece) trombosit konsantrasyonu olarak tanımlar, beyaz kan hücrelerini kasıtlı olarak hariç tutar, çünkü bunlar ters etki yapabilir ve artan iltihaplanma ve ağrıya yol açabilir. Diğerleri, trombosit büyüme faktörleriyle birlikte makrofaj aracılı doku rejenerasyonuna katıldıkları için konsantreye lökosit ekleme ihtiyacını vurguladılar. Terminoloji de karışıklığa neden olabilir.
Trombositten zengin plazma en yaygın kullanılan terim olmasına rağmen, bazı yazarlar veya PRP üreticileri otolog şartlandırılmış serum (ACS), otolog şartlandırılmış plazma (ACP) veya trombosit büyüme faktörü (PDGF) gibi terimler kullanır. Küçük farklılıklar vardır, ancak bunlar esas olarak hastanın kendi kanından elde edilen trombosit konsantreleridir. Bileşimin içsel doğası, hastanın reddetme olasılığı ortadan kaldırılabileceğinden en önemli güvenlik yönlerinden biridir.
Trombositler hasarlı dokuyu onarmada önemli bir rol oynar. Trombosit alfa parçacıkları, çeşitli biyolojik etkilere sahip büyüme faktörleri içerir. Bununla birlikte, bireysel farklılıklar ve farklı hazırlama yöntemleri, klinik sonuçlardaki farklılıkları açıklayabilecek bu farklı faktörlerin PRP'deki mutlak ve nispi konsantrasyonlarını etkiler. Trombosit aktivatörü, trombin ve kalsiyum bu faktörleri hızla serbest bırakabilir ve açık cerrahi için kullanılabilen ancak enjeksiyon için kullanılamayan bir jel oluşturabilir. Sitokin sinyali yoluyla hasarlı kollajen ve trombositlerle temas, ayrıca daha tutarlı trombosit aktivasyonuna izin vererek, PRP'nin önceden aktivasyon olmadan etkilenen dokulara uygulanmasına izin verir.
Plazma, kan bileşenlerinin ilgili yoğunluk gradyanlarına göre birbirinden ayrıldığı santrifüjleme ile elde edilir.
Birincil santrifüjlemenin özü, sırasıyla trombositler, lökositler ve pıhtılaşma faktörlerini içeren eritrositlerin plazmadan ayrılmasıdır.
Endojen bir hazırlık olduğu için hastalar ve doktorlar sıklıkla PRP tedavisini kök hücre tedavisi ile karıştırmaktadır. Trombositler kök hücrelerle karşılaştırıldığında ancak 7-10 gün yaşayabilirler ve çekirdek içermedikleri için çoğalamazlar. Yeniden üretememe, kök hücre tedavisi ile ilişkili karsinojenez riskini azaltabilir. Kök hücre tedavisi halen deneysel olarak kabul edilirken, PRP tedavisi en yaygın kabul gören ve uygulanan tedavi olmuştur.
